Invicta/Frigro 3 blijft op kampioenskoers en is “Herbstmeister”

De aanduiding wordt in competitieverband aangehaald wanneer een seizoen zich van de zomer van het ene jaar uitstrekt tot de zomer van het volgende jaar. De herfstkampioen is de persoon of ploeg die halverwege het seizoen aan de leiding gaat (Bron Wikipedia).

Het bovenstaande is behaald. Invicta/Frigro 3 moest afgelopen zaterdag aantreden tegen WWC 2. De ploeg die tot afgelopen zaterdag  twee punten onder de Kollumers stond. WWC had alleen verloren van DWA 3, een stugge tegenstander met veel korfbalervaring die menig ploeg in deze competitie doet wankelen (Invicta had het toen de eerste helft ook zwaar). WWC 2 beschikt over een ervaren ploeg onder leiding van de gebroeders Jonker, erg groot en breed gebouwd. Invicta beschikte tot dan toe niet over spelers met veel lengte op de herenkant. Gelukkig konden we een soort konijn uit de hoge hoed toveren. In dit geval was dat een groot konijn met een mooi gebit, Henryk Reurich. Zoals vorig jaar dit team toch verrassend was ontstaan, bellend en afvragend of het haalbaar zou zijn om een heel team met allemaal vrienden en oud-eerste spelers voor elkaar te krijgen, was ook dit konijn misschien nog wel verrassender en des te leuker. Henryk Reurich woont in Amersfoort en is sindskort weer lid geworden om zo nu een dan een potje korfbal te combineren met een bezoek aan zijn  (schoon)ouders. Het kwam dan ook erg goed uit dat Henryk een lengte heeft van 1,92 m en gelukkig hoger sprong en atletischer was dan een van de gebroeders Jonker. Er was voor de wedstrijd verwacht dat de twee broers naast elkaar zouden staan en dan hadden Henryk en Minze naast elkaar gestaan in het vak. Dat gebeurde niet, in elk vak kwam een lange heer te staan, er moest dus geswitcht worden. Dat is lastig want hoe ga je dat doen? Op dit  schip zijn zes kapiteins en dus waren de meningen verdeeld maar gelukkig werd dit natuurlijk in goed overleg gedaan met respect voor elkaar. We zijn tenslotte vrienden. Achteraf werd er goed gekozen : Henryk Reurich, Ruurd Meindertsma, Gerdien Kuipers, Tessa de Poel. Andere vak Bonita Bergsma, Anneke Plantinga, Alle Thiemen Pranger, Minze de Boer.

Dat de opstellingen goed stonden,  bleek al na 2 minuten, Invicta draaide langere aanvallen en kon wel zes keer schieten in de eerste aanval. Henryk Reurich liet zien dat hij het rebounden niet was verleerd en duelleerde vol mee met de tegenstander en deed dat erg goed. Daardoor kon het aanvalsvak van Tessa de Poel menigmaal schieten. Ruurd Meindertsma had soms het gevoel of hij schiettent stond maar dan gratis. Helaas kwam WWC op een 1-0 voorsprong. Dat was voor hun dan ook het enige moment . Invicta kwam langszij via een uitstarter van Gerdien Kuipers. Alle Thiemen Pranger en Minze de Boer dubbelden mooi en konden gemakkelijk verre afstanders produceren. Anneke Plantinga zette de Stroobossers op 1-2 voorsprong en Alle Thiemen maakte zijn eerste afstander. Na de vakwissel bij 1-3 raakte het vak van Gerdien Kuipers ook op dreef en de afronding werd goed. Ruurd Meindertsma moest eerst tien keer schieten voordat hij echt er achter kwam waar de korf stond. Beide vakken speelden in deze fase erg goed en de ploeg liep uit naar 4-12. Alle Thiemen Pranger en Minze de Boer hadden een groot aandeel in deze mooie stand.

Na de rust gingen de oranjehemden door met scoren en liepen uit naar 5-15. Dat ging erg goed. Maar zoals bijna in elke wedstrijd wel een dip zit, zo was dat ook afgelopen zaterdag. WWC 2 liet zien dat het niet voor niets tweede staat in deze competitie en profiteerden direct. Via een aantal uitstarters, het werken met een zwevende rebound en hun normale spelletjes lukte het in deze fase wel even. Het publiek wat er blijkbaar opeens wel was, ging er achterstaan en dit resulteerde in 6 goals op een rij van de blauwhemden. In deze fase ging Ruurd Meindertsma geblesseerd naar de kant en Andre Kalsbeek mocht ook zijn ware Invicta –hart laten spreken. Hij deed dat met overgave en creëerde een aantal echte Andre Kansen (onderhandse doorloopballen in een atletisch sprongetje ) maar het mocht niet baten. Maar deze acties prikkelden Minze de Boer dusdanig dat hij genoeg had van de opmars van WWC. Hij schoot de 11-16 erin met een mooie vrije bal. Dit was belangrijk voor de wedstrijd. Frigro/Invicta herpakte zich en speelden weer beter hun spel. De wedstrijd werd beheerst uitgespeeld via lange aanvallen. Zelfs het konijn van deze wedstrijd scoorde nog een. Dat was een bekroning op een terechte overwinning. Het werd 14-18 of 13-19, wie zal het zeggen ? Volgende week staat DTL op het programma en dan kunnen we de klus goed afmaken en drie week gaan rusten in de zaal. Daar wacht de volgende uitdaging want ook daar is het doel promotie.